Hangimiz şu ya da bu şekilde yalan söylemedik ki?

‘Yalan söylemek zorunda kaldım’ çok masum bir açıklama gibi duruyor değil mi?

Oysa yalan, yalandır…

*********

Çok değil, birkaç gün  önce, maalesef kendisine ‘Gazeteci’ sıfatı verilmiş bir adam(!!!!!!!), güya ‘Kulis’ bilgisi başlığı altında; bir siyasi partiye kayyum atanacağı ile ilgili bir paylaşımda bulundu sosyal medyadaki hesabından; e adam sıfatını taşıdığına inananlar da inandı bu yalanına…

Üstelik, yine yakın geçmişte, ‘Kabataş Yalanı’ olarak da bilinen bir yalancılar zincirinin halkası olduğunu bile bile inandılar yeni yalanına…

*********

‘Ne var ki canım, herkes yalan söyler’ demeyin lütfen, ekonomik yeni bir krize ramak bıraktı, borsa çöktü, zar zor toparladılar; ama kamuoyunun bilinci allak bullak oldu…

*********

Üzgünü, her zaman, ‘Lafa bakarım laf mı diye, söyleyene bakarım adam mı diye?’ düsturunu geliştiremiyoruz millet olarak, kiminin adam olmadığını bile bile laflarını kale alıyoruz, haliyle de mağdur oluyoruz…

*********

Türk basın tarihininin usta ismi Burhan Felek, ‘’Oldum’ denilince olunduğu zannedilen tek meslek gazeteciliktir’ demiş yıllar önce; haliyle de ‘Gazeteci’ olduğunu zanneden birçok zavallı da; hele bir de biraz pohüler kültürün malzemesi olmuşsa; yalanına dahi inanılıyor; ne acı değil mi?

*********

Oysa daha küçücükken hem Pinokyo, hem de ‘Evim Yandı’ diyen ve evi gerçekten yanınca yanında kimseyi bulamayan anonim çocuğun hikayeleri ile büyümedik mi?

Kaşağı romanında, yalanlı iftira ile kardeşini ölüme sürükleyen çocuktan ibret almamız istenmedi mi?

Toplumsal zavallılık budur işte…

Gece gündüz ‘Sapkın İlişkiler Saramlı’ konulu diziler, sapkınlığın ayyuka çıktığı ilişkiler sarmalının canlı canlı işmiş gibi aktarıldığı kadın programları ile beslenen bir toplum da; cahl kalır, zavallı kalır; her şeye inandırılır…

Bu yüzdendir, bilenle bilmeyenin bir olmadığını haykırmam, sürekli insanlara ‘Okuyun’ diye veryansın etmem…

********

Tam da bu noktada, ‘Yalanın Antropolojisi’ katibını buldum, okudum ve sizlerle paylaşmak istedim bugün…

Adam bile olamadan gazeteci olduğunu sanın, ağzı salyalı küffarlar sizi daha fazla kandıramasın diye…

*********

İşte karşınızda, ‘Yalanın Antropolojisi’…

Yalan nedir?

Neyi nasıl söylersek yalan olur?

Bir şeyi gizlemek de yalan mıdır?

Yalancı yalanına inanmalı mı?

Kişi kendine yalan söyleyebilir mi?

Tarih içinde yalan nasıl tanımlandı?

Antik Yunan’daki yalan ile İslam düşüncesindeki yalan, aynı yalan mı?

Tanımı ve mahiyetine ilişkin özellikleri yüzyıllardır tartışılagelen bir olgu olan “yalan”, hem teoride hem de pratikte çok boyutlu bir anlama sahip…

Kavramsal analizler ışığında yeni bakış açılarıyla tekrar tekrar ele alınan bu kavram, hâlâ üzerinde ittifak edilmiş bir tanıma kavuşabilmiş değildir biliyor musunuz?

Güya ‘Masum’ olanı bile varmış…

Şeyma Gülsüm Önder bu kitapta, dilbilimde yalan üzerine üretilen teorilerin İslam geleneğinde, özellikle Arap dili ilimlerinde yer alan dil-delâlet teorileri ile irtibatını kurmayı amaçlıyor.

Akademik araştırmalar sonucunda yalan hakkında bugüne kadar yapılmış tanım ve tartışmaları eleştirel bir gözle okuyucuyla paylaşıyor.

Nihayetinde Peirce semiyotiğini esas alan bakış açısıyla literatüre yeni bir tanım kazandırarak okurun zihninde farklı pencereler açıyor; bu tanımın, pratik düzlemdeki geçerliliğini ortaya koyuyor.

Tüm bunları yaparken Arap dilinde yalanın karşılığı olan “kizb” kavramının anlam çeşitliliğine dikkat çekerek Arap dilindeki farklı “yalan” karşılıklarını merkeze alıyor.

Yalanın Antropolojisi, “yalan”ın filolojik ve “yalancı”nın da psikolojik tanımlamalarını içermesiyle alanında bir ilk.

*********

Yalanı bu gözle okuyun ki, gerçeği bulabilesiniz…

*********

Görüşmek ve okunmak dileğiyle…