Yıllar yıllar önce, babamı ofisinde ziyaret etmiştim…

Masasının üzerinde bir plaket duruyordu…

Plaket dediysem, kazandığı bir ödül değil, içinde siyah üstüne yaldız bir resim, üzerinde ise ‘Nereden baksa güzel, nereden baksan güzel’ yazıyordu…

Atatürk’ümüzün resmiydi ve tasarımcı, öyle bir tasarlamıştı ki, hangi cepheden, hangi açıdtan bakarsanız bakın, görsellik kaybolmuyordu…

*********

1980li yıllara kadar, nedendir bilinmez, ne de ayıptır kabul edilemez, Atatürk’ü kimse canlandırmamıştı tiyatroda, sinemada, herhangi bir skeçte…

ABD gibi endüstriyel bir yapısı olmasa da, film sanayii bir hayli üstündü oysa bizde; ama kimse buna yeltenmedi mi, cesaret mi edemedi, ihmâl mi etti, bilinmez…

Ta ki Mahir Günşiray ile bu tabu yıkılana kadar…

Sonra bir dolu oyuncu canlandırdı ulu önderi…

O plaketten fikir çalıyorum:

‘Kim canlandırsa güzel, hangi senaryoyla canırılsa güzel…’

***************************

Bazen saçmalasa da, Ankara’dan iyi tanıdığım sevgili Fatih Portakal, dün akşamki haber bülteninde, ‘Bir Cumhuriyet Şarkısı’ filmini tavsiye etti, unutmuşum izlemeyi, hemen seyrettim…

Aslında İstanbul’dayken galasına davetliydim, ancak BKM’nin daha önce mesleki bir tartışma yaşadığım üst düzey ukala bir halkla ilişkiler sekreterinin şahsi husumeti sebebiyle izleyemidim…

Neyse bu konu  farklı…

**************************

Filmde, Atatürk’ün sanata nasıl önem verdiği ana konulardan biri…

Ama hep söylerim:

Atatürk ‘Seçilmiş’ bir insan, hâtta insanüstü bir yaratılmış…

Öyle bir mucize ki, dünyada operanın kralı tasavvur edilen Rossimi bile en kısa sürede besteledii eserini 108 günde bestelemiş, çok sesli müziğin efsanesi Bach ise en basit korâl eserini bie 77 günde bitirebilmiş…

‘Harika Çocuk’ Mozart, üç günde beste yapmış ama, o da korâl eserlere en fazla beş aya çıkartabilmiş…

Dünyada 26 günde opera besteleyen tek besteci, Ahmet Adnan Saygun…

O’nun birçok çeşitlemesini akapella korolarda seslendirmekten dolayı onur duyuyorum haliyle…

Ama asıl Atatürk’ü sevmemden ötürü gurur duyuyorum…

Sen savaştan çık, aklınıza gelecek her alandta devrim yap, laf olsun diye de değil, kapsamlı bi edvrim yapmak…

Bir değil yüz devrim hatta…

Şayet günümüzdeki aklı evveller gibi Atatarük’ü sevmiyor değilseniz, onunla ilgili ne duysanız,   gözlerinizin yaşanmaması mümkün değildir…

*************************

Neyse filmi izlediğinizle son sahnelerden birinde orkestra mecburen doğadta konser veriyor…

Yıllar önce Ankara’da Hipodrom’da, Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası’nın çimler üzerindeki konseir geldi de aklıma…

Şef Rengin Gökmen,      obuada Çınar, arpte Çağatay, trombonda Ahmet Yaldrız, daha ne üstadlar Ayşe Ediz misâl orgun ve piyanonun kraliçesi…

İyi ki varsınız hepiniz…

İyi ki sizi varetmiş Atatürk…

İyi ki vakrolmuşsun Ata’m…