Gırgır Giren Eve Girmez Deve - 4
1989 ilkbaharında, aralarında dönemin popüler isimlerinden Latif Demirci, Bülent Arabacıoğlu, Hasan Kaçan, Ergün Gündüz, Atilla Atalay, İrfan Sayar ve Abdülkadir Elçioğlu'nun da bulunduğu 20'den fazla Gırgır yazar-çizer dergiden ayrılarak Hıbır adlı yeni bir dergi çıkardı.
Bu isimlerin ayrılmasıyla bir süre sendeleyen Gırgır, 1983'ün Ekim ayında ülkede başlayan seçim havasıyla yeniden silkindi ve okurlarınn en sevdiği o muhalif ve politik tavra yeniden kavuştu. Özellikle Turgut Özal'ın seçimi kazanıp da Anavatan Partisi'nin iktidar olmasıyla birlikte Gırgır yeniden 1978-1979 yıllarındaki o canlılığını kazandı.
1990’lar sonrasında ve 2000’lerde ise Gırgır'da siyasi göndermelerin yanında absürd konuları da işlenmeye başlandı. Genç çizerler o güne dek pek çizilmemiş, üzerinde durulmamış konular üzerinde yoğunlaştı. Ergenlik karikatürleri, patlatılan sivilceler, kız-erkek arkadaşlığı, cinsel problemler, adet günleri, ilk gece sendromları, bekaret, kız isteme, kişisel bunalımlar, yalnızlık temaları vb. konular artık daha sık karşımıza çıkmaya başladı.
'Geçim derdini, can sıkıntısını, aşk yarasını, karı-koca kavgasını şipşak keser. Her derde devadır, gırgır da gırgır' sloganıyla yola çıkan Gırgır, geçen 51 yılda Türkiye'de gelmiş geçmiş en çok satan mizah dergisi oldu ve kendinden sonra gelen bütün mizah dergilerinin tarzını belirleyen bir ekol haline geldi.
Macerası bir gazete sayfasında başladı ve sonra haftalık dergiye dönüştü. Fenomenleşen Avanak Avni, Deve Dilaver, Muhlis Bey, Çılgın Bedüş, En Kahraman Rıdvan, Eşşek Herif gibi kahramanlarıyla her cuma memleketi adeta rengi olan sarıya boyadı. İlk bölümlerde de belirttiğimiz üzere tekrarlamak gerekirse dergi olarak yayına başladığı ilk yılın sonunda 45 binlik tirajıyla bir mizah unsuru olarak uzun yıllar sonrasında bir yere oturdu. 1970’lerin ikinci yarısında 280 bini bulan tiraj 12 Eylül yönetimi döneminde 500 bini bularak mizah tarihimizin rekorunu kırdı. Bunu baskı döneminde mizahın muhalefeti oluşturması olarak okumak gerek. Sonunda 2015’te Sözcü’nün eki oldu, 2017’de de bir karikatür yüzünden yayın hayatı son buldu.
GIRGIR OKULU... 
Kimler yok ki… 
Onlar çömezdi. Çiçeği burnundaydılar ve Gırgır okulunda usta-çırak muhabbetiyle ustalaştılar ve onlar da başka çömezleri yetiştirdiler. Gırgır’daki isimlerin birçoğu mizah dünyamızın favori isimleri oldu. Dergiden karikatür kitaplarına taştılar, sinemaya, dizi fimlere ilham oldular. Avni, Zihni Sinir gibi karakterlerden mekan isimleri konuldu. Cuma günü çıkan Gırgır’da işlenen ne varsa bütün hafta sonu sosyal ortamlarda konu oldu. 
Biz Bıyıksızlar’ı çizen Gülay Batur, Gani Müjde’nin Peynir Gemisi, Atilla Atalay’ın Haftanın Lakırdılukurdu’su, Suat Özkan, Kemal Gökhan Gürses, Ramize Erer’in İlişkiler’i, Vedat Özdemiroğlu, Hasan Kaçan, Latif Demirci, İsa Efe, Ahmet İhsan Arslantürk, Ergün Gündüz, İsmet Çelik, Nuri Kurtcebe, Engin Ergönültaş, İlban Ertem, İrfan Sayar, Necdet Şen, Suat Gönülay, Gürcan Özkan, Cevat Özer, Sarkis Paçacı, Doğan Güneş, Bülent Morgök, Galip Tekin, Mehmet Çağçağ, Metin Üstündağ, Meral Onat, Can Barslan, Uğur Durak, Behiç Pek, Cihan Demirci, Mehmet Polat, Mim Uykusuz, Eda Oral, Özden Öğrük, Bülent Benli, Tuncay Akgün, Birol Bayram, Bülent Dayıoğlu, İlhan Özsoy, Bülent Arabacıoğlu, Zeynel Esen, Murat Kürüz, Yavuz Nufel...
Daha kimler kimler… Oğuz Aral’ın kurduğu bir okuldu Gırgır...
Devam edecek... 
Işık ve Sevgiyle...
macit.soydan@gmail.com